متاورس

متاورس چیست؟

متاورس شبکه ای از جهان های مجازی مشترک و همه جانبه است که در آن افراد می توانند با دوستان خود ارتباط برقرار کنند، بازی کنند و بازی کنند، کار کنند و خرید کنند. شما می توانید متاورس را به عنوان یک فضای مجازی یا یک اینترنت سه بعدی تکامل یافته در نظر بگیرید که ورود به سیستم در آن ضروری نیست. همچنین ممکن است عناصر واقعیت مجازی و افزوده را در خود جای دهد .

در حال حاضر، ایده یک فرا وجهی که به طور جهانی به رسمیت شناخته شده است، هنوز در حد حدس و گمان است.

اما این باعث نشده است که برخی غول‌های فناوری از ایجاد تجربیاتی شبیه به متاورس مانند نمایش‌های مد مجازی ، کنسرت‌های زنده و فضاهای کاری جلوگیری کنند .

معنی متاورس

متاورس به یک قلمرو مجازی سه بعدی غوطه ور و پایدار اشاره دارد که با بسیاری از کاربران به اشتراک گذاشته شده است، که پلتفرم های دیجیتال مختلف را در بر می گیرد و با دنیای فیزیکی ادغام می شود، جایی که افراد می توانند در زمان واقعی با هم خرید کنند، کار کنند، بازی کنند و با هم معاشرت کنند.

متیو بال، نویسنده و سرمایه‌گذار، در کتاب متاورس: و چگونه همه چیز را متحول خواهد کرد ، این تعریف جامع از متاورس ارائه می‌کند:

شبکه ای با مقیاس انبوه و قابل تعامل از جهان های مجازی سه بعدی ارائه شده در زمان واقعی که می تواند به طور همزمان و مداوم توسط تعداد بسیار نامحدودی از کاربران با حس حضور فردی و با تداوم داده ها شود. مانند هویت، تاریخ، حقوق، تجربه اشیاء، ارتباطات و پرداخت‌ها.

کمات کلیدی در متاورس

• دنیای مجازی:محیط های کامپیوتری
• سه بعدی:بدون قابلیت های سه بعدی، متاورس فقط اینترنت خواهد بود.
• ارائه شده در زمان واقعی:جهان های مجازی که می توانند “به ورودی های کاربر پاسخ دهند.”
• مقیاس انبوه:به اندازه دنیای واقعی بزرگ و متنوع.
• شبکه تعاملی:مجموعه استاندارد شده ای از پروتکل ها بین پلتفرم های مختلف که به کاربران اجازه می دهد اطلاعات شخصی را از یک دنیای مجازی به دنیای مجازی دیگر “حمل کنند”.
• پایداری:همیشه روشن است و برای کاربران قابل دسترسی است.
• همزمان:افراد می توانند تجربیات همزمان را در زمان واقعی به اشتراک بگذارند.
• کاربران نامحدود و حضور فردی:به میلیون‌ها کاربر اجازه می‌دهد به طور هم‌زمان فعال شوند، که هر کدام بر دیدگاه خود، شاید از طریق یک آواتار، کنترل دارند.

بال ادعا می‌کند که ما هنوز چندین سال فاصله داریم تا بتوانیم تمام جعبه‌های مورد نیاز یک متاورس واقعی را علامت بزنیم. در این میان، شرکت‌های فناوری به نوآوری‌های خود ادامه می‌دهند و ما را هرچه بیشتر به تحقق بخشیدن به صفحه موازی وجودی نزدیک‌تر می‌کنند.

تاریخچه متاورس

اصطلاح متاورس برای اولین بار در رمان علمی تخیلی نویسنده نیل استفنسون در سال 1992 به نام Snowcrash  ظاهر شد که آینده ای را توصیف می کند . که در آن میلیون ها نفر از آواتارهای مجازی برای مشارکت در قلمرو فضای مجازی استفاده می کنند.

 این مفهوم در رمان علمی تخیلی دیگری به نام Ready Player One در سال 2011 توسط Earnest Cline رایج شد که در آن افراد روزمره هدست‌های VR را می‌بندند و وارد دنیای مجازی می‌شوند تا خیال‌پردازی‌های خود را اجرا کنند.

متاورژن فراتر از ادبیات نیز وجود دارد: در سال 2003، شرکت Linden Lab Second Life زندگی دوم را راه‌اندازی کرد . که به عنوان یکی از اولین نمونه‌های واقعی متاورس (یا چیزی نزدیک به آن) در نظر گرفته می‌شود، کاملاً یک بازی نیست .

هیچ نقطه یا هدفی کلی وجود ندارد – بلکه یک محیط سه بعدی شبیه‌سازی شده است که کاربران می‌توانند عملاً هر کاری را انجام دهند.

آن‌ها می‌توانند شخصیت‌های جدیدی را بپذیرند، سرگرمی‌های خود را پرورش دهند، کسب‌وکار را اداره کنند و با افرادی از مناطق دوردست دوستی برقرار کنند.

زندگی دوم  پس از انتشار، با ثبت نام حدود یک میلیون کاربر، موفق شد. دانشگاه هاروارد در آن کلاس هایی برگزار کرد ، جی زی رپر کنسرتی در آن برگزار کرد و رولینگ استون آن را آینده شبکه  نامید .

 در نهایت، اشتیاق برای زندگی دوم  کاهش یافت و رشد پلتفرم هموار شد. با این حال، تأثیر فرهنگی آن امکان یک فرا وجه را نشان داد.

مثال های متاورس

• روبلوکس
• فورتنایت
• متا افق
• زندگی دوم
• ماین کرافت
• جعبه شنی
• غیر متمرکز

در سال‌های پس از اوج‌گیری زندگی دوم  ، تعدادی از پیشرفت‌های فن‌آوری، که عمدتاً توسط صنعت بازی هدایت می‌شوند ، گفتگو را در مورد متاورژن احیا کرده‌اند.

روبلوکس

یک پلتفرم مجازی شبیه جعبه سندبام که در آن افراد می‌توانند بازی‌ها و تجربیات خود را بسازند و بازی کنند، در سال 2006 راه‌اندازی شد . اگرچه بیش از یک دهه طول کشید تا به یک جریان اصلی تبدیل شود.

تا ژانویه 2022، روبلوکس تقریباً 55 میلیون کاربر فعال روزانه داشت ، و مدیر عامل روبلوکس Corporation، David Baszucki، شرکت او را “شپرستان متاورس” نامید .

فورتنایت

بازی اکشن سبک بتل رویال منتشر شده توسط اپیک گیمز ، در سال 2019 به شهرت رسید. از لحاظ عملکردی یک مرکز مجازی برای ارتباط اجتماعی و حضور در رویدادهای زنده است . فورنایت دارای پلتفرم‌های متعددی از جمله رایانه شخصی، موبایل و چندین کنسول بازی است که یک حالت پیش‌بینی‌نشده را ارائه می‌کند.

درجه قابلیت همکاری با کاربران علیرغم اینکه در صنعتی هستند که از لحاظ تاریخی ترجیح می دهند در داخل باغ های دیواری کار کنند. این قابلیت همکاری، همراه با روشی که به IP های بسیار متنوع اجازه می دهد تا در بازی خود همزیستی کنند .

زاکربرگ در نامه سرگشاده‌ای که محور شرکتش را توضیح می‌دهد، نوشت: «پلتفرم بعدی حتی فراگیرتر خواهد بود – اینترنت مجسم‌ شده‌ای که شما در آن تجربه دارید، نه فقط به آن نگاه کنید.

اینکه چگونه آینده متزلزل خواهد شد، هنوز معلوم نیست. اما ممکن است شامل همه پلتفرم‌های ذکر شده قبلی باشد که در یک فراجهان بزرگتر به هم متصل شده‌اند.

متاورس در مقابل اینترنت: تفاوت چیست؟

متاورس یک شبکه عظیم است که دائماً پر از فعالیت است که در آن افراد از راه دور با دوستان خود می گذرند، هنر می آفرینند، بازی می کنند و خرید می کنند – پس این چه تفاوتی با اینترنت که ما امروز می شناسیم دارد؟

متیو بال فراجهان را نه به عنوان چیزی کاملاً جدا از اینترنت، بلکه تکاملی از آن تصور می کند . اینترنت مجسم شده ای که شما در آن هستید ، نه اینکه به آن دسترسی داشته باشید .

متاورس چگونه کار می کند؟

در تئوری، متاورس با اجازه دادن به تعداد نامتناهی از مردم برای اتصال همزمان به یکدیگر در زمان واقعی در یک محیط مجازی همیشه روشن که غوطه‌ور، سه‌بعدی است. و به روش‌های یکپارچه به دنیای فیزیکی ما متصل می‌شود، کار می‌کند.

در واقعیت، انجام آن یک شاهکار تکنولوژیکی دشوار است. چنین چیزی نیازمند حجم عظیمی از پردازش کامپیوتری و پیشرفت هایی است که در گوشی های هوشمند، دستگاه های بازی و فناوری هدست های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده ایجاد شده است.

به‌علاوه، یک متاورس منفرد و قابل تعامل – که به کاربران امکان می‌دهد هویت و مجموعه‌های دیجیتالی خود را در پلتفرم‌های متعلق به شرکت‌های مختلف حمل کنند – به هماهنگی و همکاری جدی بین سازمان‌های مختلف نیاز دارد.

از لحاظ تاریخی، شرکت‌ها (به ویژه شرکت‌های بازی) برای اجازه دادن به دارایی‌هایشان برای سازگاری با اکوسیستم رقبا مردد بوده‌اند. منطق می گوید که بازی خوب با سایر پلتفرم ها به معنای کنار گذاشتن مقداری از کنترل است. .

نحوه دسترسی به متاورس

در حال حاضر، هیچ ورودی یا دروازه ای به فراجهان وجود ندارد، زیرا ایده یک متاوره واحد هنوز نظری است. با این اوصاف، افرادی که می خواهند در تجارب مشابه متاورس شرکت کنند، چندین گزینه دارند:

• یک هدست مجازی بخرید و به یک تجربه VR اجتماعی مانند Horizon Worlds ، VRChat یا Rec Room بپیوندید .
• یک حساب کاربری رایگان در پلتفرمی مانند روبلوکس، فورتنایت یا ماکروسافت ایجاد کنید ، که می توانید آن را در رایانه شخصی، دستگاه تلفن همراه یا کنسول بازی تجربه کنید.
• دنیای مجازی مبتنی بر اتریوم مانند The Sandbox و Decentraland را بررسی کنید .

در آینده، ممکن است یک هاب اصلی وجود داشته باشد که کاربران را به هر بخش از متاورس متصل کند، مانند جنگل در کابوس قبل از کریسمس ، با درهای جادویی که به هر کسی اجازه می‌دهد به طور یکپارچه در جهان‌های موازی حرکت کند و از آن خارج شود.

متاورس متعلق به چه کسی است؟

درست مانند هیچ نهادی که اینترنت را «مالک» نمی‌کند، تردید وجود دارد که هر کسی، خواه یک سازمان دولتی یا شرکت چند ملیتی باشد، مالکیت انحصاری متاورس را داشته باشد. در عوض، متاورس احتمالاً با مجموعه‌ای از شرکت‌ها، گروه‌ها و توسعه‌دهندگان مستقل ظاهر می‌شود که تحت برخی از سیاست‌ها و پروتکل‌های مورد توافق عمل می‌کنند.

گروه Khronos سازمانی است که در تلاش برای تحقق آن است.

OpenXR ، استاندارد بدون حق امتیاز VR و توسعه‌دهندگان واقعیت افزوده گروه Khronos که برای ایجاد تجربه‌های بین پلتفرمی از آن استفاده می‌کنند. قبلاً پشتیبانی گسترده‌ای از صنعت به دست آورده و مزایای قابلیت همکاری را نشان داده است.

بنابراین این امید وجود دارد که آخرین پروژه این گروه، انجمن استانداردهای متاورس ، جامعه ای متشکل از بیش از 1800 سازمان استاندارد، سازمان غیرانتفاعی و شرکت، راه هایی را برای ایجاد یک متاورز فراگیر و فراگیر ابداع و ترویج کند.